Puşi
Örme Çorap
Çorap, özellikle de Hemşin çorabı aranan el sanatlarındandır. Birçok çeşit, model ve desen vardır. Ama örme çoraplar temelde iki ve tek telli, yani renksiz olanlar genelde erkek içindir ve boyları fazla uzun olmaz. Bayan çoraplarının da kısası vardır, ama genelde uzundur. Eskiden yünden iplerle geleneksel desenlerde çorap örülmektedir.
Hemen hemen her yaşlı ninemizin elinde 5 şiş görürdük eskiden..Bir ağacın yada bir çaylığın dibine oturur bütün gün örerdi.Çünkü, bütün hayatları boyunca çalışan ninelerimiz artık yaşlanınca bile boş kalmamak için çorap örerlerdi.bazısını torun torbasına bazısını da kolu komşuya hediye ederdi.5 şiş ile yapılır.kimi kilim desenli kimi de düz örerdi.,Ama artık maalesef ki günümüzde pek rastlanmamaktadır.
Rize Bezi Dokumacılığı
Geçmişte en yaygın el sanatı dokumacılıktı. Kenevir ipliğinden dokunan bu bezler, iç çamaşırı yapımında kullanılırdı. Dokunan Rize bezleri birçok dış ülkede alıcı bulurdu. Ancak Cumhuriyet döneminde kenevir üretiminin yerini giderek çay üretimine bırakması ve dokumalarda pamuk ipliğinin kullanılmasıyla dokumaların nitelikleri de değişmiş, ilde kenevir üretimine dayanan dokumacılık giderek azalmıştır.
Kenevir ipliği ile dokunan bezler teri çabuk emdiği, havsız olduğu için alıcısı çoktu. Pazarın geniş olması kenevir üreticiliğini de yaygınlaştırmıştı. Genel olarak Rize bezi diye bilinen bezlerde (feretiko, keten, şut bezi, Rize bezi) daha çok kenevir ipliği, kimilerinde de pamuk ipliği kullanılıyordu. İl dışından sağlanan pamuk ipliği ile peştamal ve peçete, hayvancılıkla geçinen dağ köylerinden sağlanan yün ipliği ile şal denilen kaba kumaşlar dokunuyordu.